کباب یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای جهان است که ریشه‌ای عمیق در فرهنگ‌های مختلف دارد؛ در ایران، این غذا از دوران باستان تا امروز جایگاه ویژه‌ای داشته و در سراسر جهان با سبک‌های متنوعی شناخته می‌شود.
تاریخچه کباب در ایران
کلمه «کباب» ریشه‌ای عربی دارد و به معنای برشته کردن گوشت روی آتش است، اما شواهد تاریخی نشان می‌دهد که ایرانیان از دوران باستان، به‌ویژه در دوره‌های هخامنشیان و ساسانیان، گوشت را به شکل کبابی مصرف می‌کرده‌اند.
- دوره صفویه: شکل امروزی کباب، به‌ویژه کباب کوبیده، از این دوره رایج شد. دربار شاه عباس اول روش‌های جدیدی برای طبخ گوشت ابداع کرد.
- دوره قاجار: کباب وارد فرهنگ رستوران‌داری شد. ناصرالدین شاه با الهام از غذاهای قفقازی، دستور تهیه کباب کوبیده را داد.
- چلوکباب: ترکیب کباب با برنج ایرانی، به‌عنوان غذای ملی ایران شناخته می‌شود و حتی در مهمانی‌های دیپلماتیک نیز سرو می‌شود.
تاریخچه کباب در جهان
کباب در سراسر جهان با نام‌ها و سبک‌های مختلفی شناخته می‌شود. هر فرهنگ با توجه به منابع غذایی، ادویه‌ها و سنت‌های خود، نسخه‌ای منحصر‌به‌فرد از کباب را ارائه داده است:
- ترکیه: دونر کباب، آدانا کباب و ایسکندر کباب از معروف‌ترین انواع هستند. دونر بعدها به شکل شاورما در کشورهای عربی و ژیرواس در یونان نیز رایج شد.
- کشورهای عربی: شاورما، کفته و کباب حلّی با ادویه‌های معطر عربی تهیه می‌شوند.
- هند و پاکستان: کباب تنوری، کباب شامی و سیخ کباب با ادویه‌های تند و در تنورهای خاکی طبخ می‌شوند.
- شرق آسیا: در ژاپن، یاکیتوری نوعی سیخ کبابی مرغ است؛ در اندونزی و مالزی، ساتای با سس بادام‌زمینی سرو می‌شود.
- اروپا و آمریکا: مفهوم کباب در قالب باربیکیو، گریل و استیک دیده می‌شود. در آمریکا، پخت گوشت روی شعله مستقیم سنتی خانوادگی است.
کباب نه‌تنها یک غذای خوشمزه، بلکه نمادی از فرهنگ، تاریخ و تعاملات بین تمدن‌هاست. در ایران، کباب از غذای شاهانه به خوراکی مردمی تبدیل شد و در جهان، هر ملت آن را با طعم و سبک خاص خود بازآفرینی کرده است. این تنوع و اصالت، کباب را به یکی از جهانی‌ترین غذاهای تاریخ تبدیل کرده است.
برای یادگیری بیشتر در مورد تاریخچه کباب ها و انواع غذاها، در دوره‌های تخصصی آکادمی آشپزی بوراکس شرکت کنید!