دستور پخت غذاهای محلی مناطق مختلف ایران: سفری به قلب طعم‌ها

اپیران، سرزمینی با اقلیم‌های متنوع و فرهنگ‌های غنی، گنجینه‌ای بی‌نظیر از غذاهای محلی را در خود جای داده است. هر منطقه با توجه به محصولات کشاورزی، دامپروری و شرایط آب و هوایی خود، غذاهایی منحصربه‌فرد با طعم‌ها و عطرهای خاص خود را دارد. آشنایی با این غذاها، نه تنها تجربه‌ای دلپذیر از آشپزی است، بلکه پنجره‌ای رو به فرهنگ و سنت‌های هر منطقه می‌گشاید. در این بخش از آکادمی آشپزی بوراکس، به معرفی و دستور پخت چند نمونه از غذاهای محلی پرطرفدار ایران می‌پردازیم.

شمال ایران: عطر برنج، ماهی و سبزیجات معطر

شمال ایران با جنگل‌های سرسبز، دریای خزر و شالیزارهای برنج، خاستگاه غذاهای لذیذ و اغلب ترش‌مزه است.

  • باقالی قاتوق (گیلان):
    • ویژگی: خورش ساده و خوش‌طعمی با پایه باقالی کشاورزی (پاچ باقالا)، شوید خشک و تخم‌مرغ.
    • مواد لازم: باقالی (پاچ باقالا) پوست کنده، شوید خشک، سیر، تخم‌مرغ، کره یا روغن، نمک، فلفل، کمی زردچوبه.
    • دستور پخت:
      1. سیر را خرد کرده و با کمی کره یا روغن در قابلمه تفت دهید.
      2. باقالی را اضافه کرده و کمی تفت دهید.
      3. شوید خشک و زردچوبه را اضافه کرده و چند دقیقه دیگر تفت دهید تا عطر آن‌ها آزاد شود.
      4. آب (به اندازه‌ای که روی باقالی‌ها را بگیرد) اضافه کنید و اجازه دهید باقالی‌ها بپزند و نرم شوند.
      5. در اواخر پخت، نمک و فلفل را تنظیم کنید.
      6. تخم‌مرغ‌ها را مستقیم داخل خورش بشکنید یا هم زده و اضافه کنید و اجازه دهید بپزند. می‌توانید درب قابلمه را برای لحظاتی بگذارید تا تخم‌مرغ‌ها سفت شوند.
    • نکته طلایی: باقالی را زیاد هم نزنید تا له نشود. این خورش را با کته یا نان سرو می‌کنند.
  • میرزا قاسمی (گیلان):
    • ویژگی: غذایی گیاهی و بسیار خوش‌طعم با بادمجان کبابی، سیر و تخم‌مرغ.
    • مواد لازم: بادمجان، سیر، گوجه‌فرنگی (یا رب گوجه)، تخم‌مرغ، روغن، نمک، فلفل، زردچوبه.
    • دستور پخت:
      1. بادمجان‌ها را روی شعله گاز یا منقل کبابی کنید تا کاملاً پخته و پوستشان سیاه شود. سپس پوستشان را بگیرید و ساطوری کنید.
      2. سیر کوبیده شده را در روغن تفت دهید تا طلایی شود.
      3. گوجه‌فرنگی‌های پوست کنده و رنده شده (یا رب گوجه) را اضافه کرده و تفت دهید تا آب آن کشیده شود و به روغن بیفتد.
      4. بادمجان ساطوری شده را اضافه کرده و با نمک، فلفل و زردچوبه خوب تفت دهید تا آب آن کاملاً تبخیر شود و عطر بگیرد.
      5. تخم‌مرغ‌ها را روی بادمجان‌ها بشکنید و هم بزنید تا بپزند و با مواد مخلوط شوند.
    • نکته طلایی: کبابی کردن بادمجان روی شعله مستقیم، عطر دودی بی‌نظیری به میرزا قاسمی می‌دهد.

آذربایجان: طعم‌های ترش و لذیذ

آذربایجان با آب و هوای کوهستانی، به خاطر آش‌های غنی، کوفته‌های بزرگ و غذاهای ترش‌مزه شهرت دارد.

  • کوفته تبریزی (تبریز):
    • ویژگی: کوفته‌ای بزرگ با مغز پر شده از تخم‌مرغ، آلو، گردو و زرشک، که در سس مخصوص خود پخته می‌شود.
    • مواد لازم (برای کوفته): گوشت چرخ‌کرده، برنج، لپه، پیاز، تخم‌مرغ، آرد نخودچی، سبزیجات معطر (ترخون، مرزه، نعناع خشک)، نمک، فلفل، زردچوبه.
    • مواد مغزی: تخم‌مرغ آب‌پز، آلو، گردو، زرشک.
    • مواد لازم (برای سس): پیاز، رب گوجه‌فرنگی، آب، سرکه یا آبغوره، کمی شکر (اختیاری)، نعناع خشک.
    • دستور پخت (خلاصه):
      1. برنج و لپه را نیم‌پز کنید. گوشت چرخ‌کرده، پیاز رنده شده، سبزیجات، ادویه و تخم‌مرغ را با هم مخلوط و خوب ورز دهید. برنج و لپه نیم‌پز را اضافه و دوباره ورز دهید.
      2. کوفته‌های بزرگ درست کرده و داخل آن‌ها را با مواد مغزی پر کنید.
      3. برای سس: پیاز را تفت داده، رب و ادویه را اضافه کنید. آب، سرکه/آبغوره و شکر را اضافه کرده و اجازه دهید بجوشد.
      4. کوفته‌ها را با دقت در سس در حال جوش قرار دهید. حرارت را کم کرده و اجازه دهید کوفته‌ها کاملاً بپزند و سس غلیظ شود.
    • نکته طلایی: ورز دادن خوب مواد کوفته برای جلوگیری از وا رفتن آن در سس بسیار مهم است.

جنوب ایران: تندی و ادویه‌های خاص

جنوب ایران با نزدیکی به دریا و اقلیم گرم، به خاطر غذاهای تند، دریایی و استفاده فراوان از ادویه‌های خاص و تمر هندی شناخته می‌شود.

  • قلیه ماهی (بوشهر، خوزستان):
    • ویژگی: خورش ترش و تند با ماهی (معمولاً هامور، سنگسر یا شیر)، سبزیجات معطر (گشنیز، شنبلیله) و تمر هندی.
    • مواد لازم: ماهی فیله شده، سبزی قلیه (گشنیز و شنبلیله خرد شده)، سیر، پیاز، تمر هندی، رب گوجه‌فرنگی (اختیاری)، روغن، نمک، فلفل، زردچوبه، ادویه ماهی.
    • دستور پخت:
      1. پیاز را تفت داده و سیر و ادویه‌ها را اضافه کنید.
      2. سبزیجات خرد شده را اضافه کرده و خوب تفت دهید تا رنگشان تیره شود و به روغن بیفتند (این مرحله در طعم نهایی قلیه بسیار مهم است).
      3. تمر هندی را در آب گرم حل کرده، صاف کنید و آب آن را به سبزی اضافه کنید. رب گوجه (در صورت تمایل) را نیز اضافه و کمی تفت دهید.
      4. اجازه دهید سس کمی بجوشد و غلیظ شود.
      5. تکه‌های ماهی نمک‌زده را به آرامی به سس اضافه کنید و برای ۱۰-۱۵ دقیقه (بیشتر نه!) بپزید تا ماهی‌ها له نشوند.
    • نکته طلایی: ماهی را زیاد نپزید تا بافت آن از بین نرود. شنبلیله زیاد باعث تلخی قلیه می‌شود.

اصفهان و مرکز ایران: طعم‌های شیرین و مجلسی

اصفهان و مناطق مرکزی ایران به خاطر غذاهای شیرین یا ملس، و همچنین دیزی و کباب‌های خاص شهرت دارند.

  • بریانی اصفهان (اصفهان):
    • ویژگی: غذایی منحصر به فرد که در آن گوشت چرخ‌کرده بر روی نان تازه (نان سنگک یا تافتون) قرار داده شده و روی حرارت مستقیم پخته می‌شود.
    • مواد لازم: گوشت گوسفندی چرخ‌کرده (با چربی)، پیاز، نمک، فلفل، دارچین، زعفران دم‌کرده، روغن. (برای سرو: نان، ریحان، پیاز، دوغ).
    • دستور پخت (خلاصه):
      1. گوشت چرخ‌کرده را با پیاز رنده شده، نمک، فلفل و دارچین مخلوط کنید.
      2. در یک تابه مخصوص بریانی (یا تابه چدنی کوچک) کمی روغن بریزید.
      3. مقداری از گوشت را به شکل همبرگرهای کوچک کف تابه پهن کنید. روی آن را کمی زعفران دم‌کرده بریزید.
      4. نان تازه را روی گوشت قرار دهید و درب تابه را بگذارید.
      5. روی حرارت ملایم اجازه دهید گوشت بپزد و سرخ شود و روغن آن جذب نان شود.
    • نکته طلایی: بریانی باید داغ و تازه سرو شود. طعم آن با ریحان و پیاز و دوغ کامل می‌شود.

خراسان: طعم‌های سنتی و پرادویه

خراسان با اقلیم خشک‌تر، غذاهایی دارد که اغلب از غلات، حبوبات و ادویه‌های خاص در آن‌ها استفاده می‌شود.

  • شله مشهدی (مشهد):
    • ویژگی: آشی بسیار غنی و پرمایه با انواع حبوبات (نخود، لوبیا چیتی، عدس، ماش)، برنج، بلغور، گوشت گوسفندی و ادویه‌های خاص. پخت آن بسیار طولانی است.
    • مواد لازم: گوشت گردن یا سردست گوسفندی، حبوبات، برنج، بلغور، پیاز، روغن، نمک، فلفل، زردچوبه و ادویه‌های مخصوص شله (زنجبیل، دارچین، فلفل سیاه و …).
    • دستور پخت (خلاصه):
      1. حبوبات را از قبل خیس کرده و نیم‌پز کنید. گوشت را با پیاز و ادویه پخته تا کاملاً نرم شود و ریش‌ریش کنید.
      2. برنج و بلغور را با آب زیاد پخته تا کاملاً له شوند.
      3. حبوبات و گوشت ریش شده را به برنج و بلغور اضافه کرده و روی حرارت ملایم و با هم زدن مداوم برای ساعت‌ها بپزید تا مواد کاملاً له و یکدست شوند و شله به غلظت مناسب برسد.
    • نکته طلایی: هم زدن مداوم و طولانی “کفگیر زدن” در پخت شله مشهدی بسیار مهم است تا ته نگیرد و کاملاً لعاب بیندازد. معمولاً با قیمه و پیاز داغ و دارچین سرو می‌شود.

این‌ها تنها نمونه‌هایی از غنای بی‌شمار غذاهای محلی ایران هستند. هر یک از این غذاها، تجربه‌ای منحصر به فرد از طعم و فرهنگ را به ارمغان می‌آورند.

برای یادگیری عملی و تخصصی این دستورهای پخت و غرق شدن در دنیای آشپزی سنتی ایران، در دوره‌های تخصصی آشپزی آکادمی بوراکس شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید